ย่านท่าเตียน ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันออก เป็นชุมชนการค้าสำคัญของกรุงเทพฯ มาหลายร้อยปี ในอดีตพื้นที่นี้มีวังเจ้านาย บ้านขุนนาง และบ้านเรือนของราษฎรจำนวนมาก ตั้งแต่สมัยอยุธยา ธนบุรี จนถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ท่าเตียนเป็นตลาดริมน้ำที่มีชีวิตชีวา มีเรือจากหัวเมืองต่าง ๆ นำผลไม้ ผัก ข้าว และสินค้าเกษตรเข้ามาขาย

ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ทรงมีพระราชดำริพัฒนาพื้นที่รอบพระบรมมหาราชวังให้เป็นระเบียบสะอาด จึงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างอาคารตลาดใหม่ในปี พ.ศ. 2452 เป็นตึกแถวแบบยุโรปจัดผังเป็นรูปตัวยู ล้อมรอบโรงตลาดกลาง มีทางเข้า 3 ด้าน อาคารรอบนอกสูง 2 ชั้น ส่วนอาคารด้านในเป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ตลาดรูปแบบใหม่นี้ทำให้ท่าเตียนกลายเป็นศูนย์กลางค้าส่งแห่งแรก ๆ ของกรุงเทพฯ มีสินค้าหลากหลาย เช่น วัสดุก่อสร้าง เครื่องใช้ทางการเกษตร อะไหล่รถยนต์ ผัก ผลไม้ น้ำตาล ขนมหวาน และอาหารทะเลแห้ง ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) ท่าเตียนถูกกำหนดให้เป็น “ตำบลท่าเตียน” สังกัดอำเภอพระราชวัง (ปัจจุบันคือเขตพระนคร)

ต่อมาในปี พ.ศ. 2496 สมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม รัฐบาลออกพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งองค์การตลาดและย้ายตลาดค้าส่งผักและผลไม้ไปยังปากคลองตลาด หลังจากทศวรรษ 2510 เมื่อระบบคมนาคมทางบกสะดวกขึ้น การคมนาคมทางเรือก็ลดความสำคัญลง ท่าเรือโดยสารส่วนใหญ่หยุดให้บริการ เหลือเพียงเรือข้ามฟากเท่านั้น

ปัจจุบันตลาดท่าเตียนแทบไม่มีบทบาทเป็นตลาดสดใหญ่เช่นเดิม อาคารตึกแถวประวัติศาสตร์กลายเป็นร้านกาแฟ เกสต์เฮาส์ และสถานที่ท่องเที่ยวใกล้พระบรมมหาราชวังและวัดพระเชตุพนฯ ทำให้ท่าเตียนกลับมามีชีวิตชีวาในฐานะย่านท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ริมแม่น้ำ